Τι είναι Council of the European Union;

Είναι το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελείται από εκπροσώπους των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ε.Ε. Όταν το Συμβούλιο συνεδριάζει με σύνθεση τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων ονομάζεται Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (European Council). Οι σχέσεις της Ένωσης με τον υπόλοιπο κόσμο συζητούνται στο "Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων". Αλλά η συγκεκριμένη σύνθεση του Συμβουλίου είναι επιφορτισμένη και με την ευρύτερη ευθύνη για γενικά θέματα πολιτικής, συνεπώς στις συνεδριάσεις του παρευρίσκεται οποιοσδήποτε υπουργός ή υφυπουργός επιλέξει κάθε κυβέρνηση. Συνολικά, το Συμβούλιο συνεδριάζει με εννέα διαφορετικές συνθέσεις:

●Γενικές Υποθέσεις και Εξωτερικές Σχέσεις (General Affairs and External Relations) Affaires générales et relations extérieures).

●Οικονομικές και Δημοσιονομικές Υποθέσεις (Economic and Financial Affairs - ECOFIN, Affaires économiques et financiers).
●Δικαιοσύνη και Εσωτερικές Υποθέσεις (Justice and Home Affairs, Justice et affaires intérieures).

●Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές (Employment, Social Policy, Health and Consumers Affairs, Emploi, Politique sociale, Santé et Consommmateurs).

●Ανταγωνιστικότητα -Εσωτερική Αγορά, Βιομηχανία και Έρευνα περιλαμβανομένου του τουρισμού (Internal Market, Industry and Research including tourism, Compétitivité, Marché intérieur, Industrie et Recherche, y inclus tourisme).

●Μεταφορές, Τηλεπικοινωνίες και Ενέργεια (Transport, Telecommunications and Energy, Transports, Télécommunications et Energie).

●Γεωργία και Αλιεία (Αgriculture and Fisheries, Agriculture et Pêche).

●Περιβάλλον (Environment, Environnement).

●Παιδεία, Νεολαία και Πολιτισμός, περιλαμβανομένου του οπτικοακουστικού τομέα (Education,Youth and Culture, Éducation, Jeunesse et Culture).

Η Συνθήκη της Λισσαβόνας της 13.12.2007 προβλέπει:
α) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (European Council), στο οποίο μετέχουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, αποσπάται από το Συμβούλιο και γίνεται αυτόνομος θεσμός στον οποίο προεδρεύει ο Πρόεδρος του Ε.Σ (President of the European Council), που εκλέγεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με ειδική πλειοψηφία για θητεία δυόμισι ετών άπαξ ανανεώσιμη.

β) Σχετικά με το Συμβούλιο (Council) των υπουργών αναφέρει δύο συνθέσεις και αφήνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την ευχέρεια να αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία τις άλλες συνθέσεις. Πρόκειται για:

◙ το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων (The General Affairs Council) που εξασφαλίζει τη συνοχή των εργασιών των διαφόρων συνθέσεων του Συμβουλίου. Προετοιμάζει τις συνόδους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και διασφαλίζει τη συνέχειά τους σε επαφή με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την Επιτροπή.

◙ το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (Foreign Affairs Council) που διαμορφώνει την εξωτερική δράση της Ένωσης σύμφωνα με τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και διασφαλίζει τη συνοχή της δράσης της Ένωσης. Στο Συμβούλιο αυτό προεδρεύει ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy).

γ) το σύστημα ψηφοφορίας που καθιερώνεται στο Συμβούλιο είναι το σύστημα "ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία” (Qualified majority voting) που επεκτείνεται σε νέους τομείς. Το σύστημα αυτό βασίζεται στην αρχή της διττής πλειοψηφίας. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο Συμβούλιο Υπουργών απαιτούν τη στήριξη του 55% των κρατών μελών που αντιστοιχεί στο 65% τουλάχιστον του πληθυσμού της ΕΕ. Για να μη μπορεί ένας πολύ μικρός αριθμός πολυπληθέστερων κρατών μελών να παρεμποδίζει τη λήψη των αποφάσεων, η λεγόμενη "μειοψηφία αρνησικυρίας" (blocking minority), θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 4 κράτη μέλη, διαφορετικά θα θεωρείται ότι επιτυγχάνεται ειδική πλειοψηφία ακόμα και αν δεν ικανοποιείται το κριτήριο του πληθυσμού. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε να αρχίσει να ισχύει το νέο σύστημα από την 1η Νοεμβρίου 2014. Από την ημερομηνία αυτή και με την επιφύλαξη των διατάξεων που καθορίζονται στο Πρωτόκολλο σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις: 1) εφόσον το Συμβούλιο δεν αποφασίζει μετά από πρόταση της Επιτροπής ή του ύπατου εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, ως ειδική πλειοψηφία ορίζεται ποσοστό τουλάχιστον 72% των μελών του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύουν τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, εφόσον το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί στο 65% τουλάχιστον του πληθυσμού της Ένωσης 2) στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, κατ’ εφαρμογήν των Συνθηκών, δεν λαμβάνουν μέρος στη ψηφοφορία όλα τα μέλη του Συμβουλίου, η ειδική πλειοψηφία ορίζεται σαν ποσοστό τουλάχιστον 55% των μελών του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύουν τα συμμετέχοντα κράτη μέλη, εφόσον η πλειοψηφία αυτή συγκεντρώνει ποσοστό τουλάχιστον 65% του πληθυσμού των κρατών αυτών. Η μειοψηφία αρνησικυρίας πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τον ελάχιστον αριθμό μελών του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύουν ποσοστό μεγαλύτερο από το 35% του πληθυσμού των συμμετεχόντων κρατών μελών, συν ένα μέλος, ειδάλλως θεωρείται ότι επιτυγχάνεται ειδική πλειοψηφία 3) το Συμβούλιο αποφασίζει με απλή πλειοψηφία επί διαδικαστικών θεμάτων καθώς και για τη θέσπιση του εσωτερικού του κανονισμού 4) κατά τα πρώτα τρία χρόνια, δηλαδή από την 1η Νοεμβρίου 2014 μέχρι το 2017, ένα κράτος μέλος θα μπορεί να ζητά την έγκριση μιας πράξης με το σύστημα ειδικής πλειοψηφίας που προβλέπουν οι διατάξεις της Συνθήκης της Νίκαιας. Από την 1η Απριλίου 2017 και εξής θα εφαρμόζεται ο ίδιος μηχανισμός, τα δε ποσοστά θα είναι αντίστοιχα το 55% του πληθυσμού ή τουλάχιστον το 55% του αριθμού των κρατών μελών που απαιτούνται για τη σύσταση μειοψηφίας αρνησικυρίας.

δ) Με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας επεκτείνεται το σύστημα λήψης αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία (qualified majority) και σε νέους τομείς πολιτικής. Είναι απόλυτα αναγκαίο για την Ε.Ε να ακολουθεί μια πιο ορθολογική και αποτελεσματική προσέγγιση για τη λήψη αποφάσεων σε θέματα όπως η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, η εξασφάλιση ενεργειακής επάρκειας και η επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια στα καυτά σημεία του πλανήτη. Ομοφωνία (Unanimity) θα εξακολουθεί να απαιτείται σε τομείς όπως η εξωτερική πολιτική και η άμυνα, η φορολογία και η κοινωνική ασφάλιση.