Τι σημαίνει η λέξη Μπιστιού;

Μπιστιού σημαίνει με πίστωση, βερεσέ. Είναι λέξη καθαρά της επτανησιακής διαλέκτου - δεν νομίζω ότι ακούγεται αλλού. Δεν έχω βρει πουθενά την ετυμολογία της, αλλά πρέπει να προέρχεται από το εν πίστει, το οποίο πράγματι έχει δώσει μεσαιωνικούς λαϊκούς τύπους, π.χ. εμπίστεις.

Η πιο διάσημη ανεύρεση της λέξης είναι στο ποίημα Γιατί τα τάλαρα τα λένε τάλαρα του Λασκαράτου, όπου η Εύα ικετεύει τον Αδάμ να της αγοράσει τα υφάσματα και τα κοσμήματα που πουλούσε ο Εξαποδώ: «Πάρε τα, Αδάμ μου. Πάρε τα μπιστιού!... / Τον Άγουστο πλερώνεις, μιού, μιού, μιού!» Ο Λασκαράτος, πάντα, εξηγεί στα Μυστήρια της Κεφαλονιάς πως με το «σύστημα του μπιστιού» πέρασε ο πλούτος από τους αγρότες στους εμπόρους («οι οποίοι εκερδοσκοπήσανε να τους δώσουνε στάρι μπιστιού, διά να λάβουν το καλοκαίρι τη σταφίδα τους»).

Η λέξη χρησιμοποιείται ακόμα, κάποτε φολκλορικά· σε διαφήμιση καταστήματος κινητής τηλεφωνίας που ακούστηκε πρόσφατα από κερκυραϊκούς σταθμούς, ο άντρας μαλώνει τη γυναίκα του που αγόρασε κινητό χωρίς να τον συμβουλευτεί: «θα το 'παιρνα φτηνό και μπιστιού ορή γυναίκα και θα το πλέρωνα σε τριάντα έξι δόσεις από...» ε, ας μην κάνουμε ρεκλάμα.