Ποια είναι η υπόθεση της ταινίας "Saving Mr. Banks (2013)";

Το 1961, η συγγραφέας Πάμελα Λύντον Τράβερς ταξιδεύει απρόθυμα, μετά και από τη στενότητα στα οικονομικά της, από το σπίτι της στο Λονδίνο στο Λος Άντζελες για να δουλέψει μαζί με τον Ουώλτ Ντίσνεϋ μετά από προτροπή του ατζέντη της, Ντίαρμουιντ Ράσελ. Ο Ντίσνεϋ επιδιώκει να αποκτήσει τα πνευματικά δικαιώματα των βιβλίων της με τις ιστορίες της Μαίρη Πόππινς εδώ και είκοσι χρόνια, αφού έχει υποσχεθεί στις κόρες του ότι θα έφτιαχνε μια ταινία βασισμένη σε αυτά. Η Τράβερς αντιστεκόταν σθεναρά σε αυτές τις προσπάθειες του Ντίσνεϋ επειδή φοβόταν την αλλοίωση του χαρακτήρα του βιβλίου της, της Μαίρη Πόππινς. Ωστόσο, δεν έχει γράψει κάτι εδώ και κάποιο καιρό και τα έσοδα από τα βιβλία της έχουν μειωθεί, με κίνδυνο να χάσει το σπίτι της. Ο Ράσελ την υπενθυμίζει ότι ο Ντίσνεϋ έχει συμφωνήσει σε δύο βασικές ρήτρες - όχι κινούμενα σχέδια και έγκριση σεναρίου - πριν αυτή αποφασίσει να πάει.

Η δύσκολη παιδική ηλικία της Τράβερς στην Αλόρα του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, απεικονίζεται με flashbacks και είναι η έμπνευσή της στις περισσότερες ιστορίες της Μαίρη Πόππινς. Η Τράβερς λατρεύει τον στοργικό και εφευρετικό της πατέρα, Τράβερς Ρόμπερτ Γκοφ, αλλά το πρόβλημα αλκοολισμού που έχει, έχει ως αποτέλεσμα τις συνεχείς απολύσεις του από τη δουλειά και τεταμένη σχέση με τη σύζυγό του, η οποία φτάνει μέχρι και την απόπειρα αυτοκτονίας. Ο Γκοφ πεθαίνει αρκετά νέος από φυματίωση όταν η Τράβερς ήταν εφτά χρονών.

Στο Λος Άντζελες, η Τράβερς είναι ενοχλημένη από αυτό που αντιλαμβάνεται ως ασυναρτησία της πόλης και την ενοχλητική φιλικότητα των κατοίκων, προσωποποιημένη στον οδηγό της λιμουζίνας της, Ραλφ. Στα στούντιο της Disney στο Μπέρμπανκ, η Τράβερς γνωρίζει τη δημιουργική ομάδα της ταινίας Μαίρη Πόππινς: τον σεναριογράφο Ντον ΝταΓκράντι και τους συνθέτες Ρίτσαρντ και Ρόμπερτ Σέρμαν. Βρίσκει τη συμπεριφορά τους και τους περιστασιακούς τους τρόπους πολύ ακατάλληλους, μια άποψη που κατέχει επίσης και για τον ενθουσιώδη Ντίσνεϋ.

Η συνεργασία της Τράβερς με τον Ντίσνεϋ και την ομάδα του είναι δύσκολη από την αρχή, με την επιμονή της ότι η Μαίρη Πόππινς είναι η εχθρός του συναισθήματος και της ιδιοτροπίας. Ο Ντίσνεϋ και η ομάδα είναι προβληματισμένοι από την απαξίωση της Τράβερς για τη φαντασία, δεδομένου της φύσης της ιστορίας της Μαίρη Πόππινς, καθώς επίσης και της πλούσιας φαντασίας που έχει η ίδια η Τράβερς. Ενίσταται ειδικά για το πώς ο χαρακτήρας του Τζορτζ Μπανκς, του αποξενωμένου πατέρα των παιδιών που αναλαμβάνει η Μαίρη Πόππινς, απεικονίζεται, επιμένοντας ότι δεν είναι ούτε ψυχρός αλλά ούτε και σκληρός. Σταδιακά, καταλαβαίνουν το πόσο βαθιά προσωπικές είναι οι ιστορίες της Μαίρη Πόππινς για εκείνη και πόσοι από τους χαρακτήρες είναι εμπνευσμένοι από το παρελθόν της.

Η ομάδα συνειδητοποιεί ότι η κριτική της Τράβερς είναι έγκυρη και κάνουν αλλαγές, αλλά εκείνη απεμπλέκεται όλο και περισσότερο καθώς επώδυνες παιδικές αναμνήσεις έρχονται στην επιφάνεια. Προσπαθώντας να καταλάβει τι την προβληματίζει, ο Ντίσνεϋ την προσκαλεί στην Disneyland, η οποία πρόσκληση μαζί με την αναπτυσσόμενη φιλία της με τον Ραλφ, τις διασκευές της ομάδας στον χαρακτήρα του Τζορτζ Μπανκς, την προσθήκη ενός νέου τραγουδιού και το διαφορετικό τέλος, βοηθούν στη διάλυση της εναντίωσης της Τράβερς. Η δημιουργικότητά της αναζωπυρώνεται και αρχίζει να δουλεύει και πάλι με την ομάδα. Ωστόσο, όταν η Τράβερς ανακαλύπτει ότι θα υπάρχει μια σκηνή με κινούμενα σχέδια στην ταινία, έρχεται σε σύγκρουση με τον Ντίσνεϋ για την αθέτηση της υπόσχεσής του και επιστρέφει στο σπίτι της.

Ο Ντίσνεϋ μαθαίνει ότι το Τράβερς δεν είναι το πραγματικό όνομα της συγγραφέως αλλά το όνομα του πατέρα της. Το πραγματικό της όνομα είναι Έλεν Γκοφ και κατάγεται από την Αυστραλία, όχι από την Βρετανία. Αυτό δίνει στον Ντίσνεϋ μια νέα οπτική για την Τράβερς και την ακολουθεί στο Λονδίνο. Φτάνει απροειδοποίητα στην πόρτα της και της λέει ότι κι εκείνος είχε μια μη ιδανική παιδική ηλικία, αλλά της τονίζει το πόσο θεραπευτική αξία έχει η τέχνη του. Προτρέπει την Τράβερς να μην αφήσει τις βαθιά ριζωμένες απογοητεύσεις του παρελθόντος να προστάζουν το παρόν. Η Τράβερς υποχωρεί και δίνει στον Ντίσνεϋ τα δικαιώματα της ταινίας.

Τρία χρόνια αργότερα, το 1964, η ταινία Μαίρη Πόππινς έχει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Κινέζικο Θέατρο Γκράουμαν στο Χόλυγουντ. Ο Ντίσνεϋ δεν έχει καλέσει την Τράβερς, φοβούμενος το πώς μπορεί να αντιδράσει με τον Τύπο να βρίσκεται εκεί. Με προτροπή του Ράσελ, η Τράβερς πηγαίνει απροειδοποίητα στο γραφείο του Ντίσνεϋ, ο οποίος απρόθυμα της δίνει πρόσκληση για την πρεμιέρα. Αρχικά, η Τράβερς παρακολουθεί τη Μαίρη Πόππινς χωρίς ενθουσιασμό, ειδικά κατά τη διάρκεια των σκηνών με κινούμενα σχέδια. Σταδιακά ζεσταίνεται με την υπόλοιπη ταινία, ωστόσο, συγκινείται βαθιά από την απεικόνιση της προσωπικής κρίσης και λύτρωσης του Τζορτζ Μπανκς.

el.wikipedia.org