Πότε είναι η γιορτή του πατέρα;

ΔΕΣΤΕ:

http://goneas.blogspot.com

ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΗΤΑΝ Η ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ ΑΛΛΑ

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ.

ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΕΝΝΟΙΑ (ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ) ΕΝΩ

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ-ΓΙΟΡΤΗ

Fathers' Day = Ημέρα του πατέρα.

Ενώ

Fete des Peres = Γιορτή του Πατέρα

giortazete tin triti kiriaki toy Ioynioy ara fetos (2010) ua giortastei 20 Ioynioy

φέτος (2010) είναι 20 ΙΟΥΝΙΟΥ, συμβολικά μαζί με την ημέρα των  πρόσφυγων...

ΟΥΠΣ!!!!... λάθος τόνος... προσφύγων ...ή προσφυγών...

Ναι ημέρα γιορτής για κάθε παιδί.Όχι όμως για όλα τα παιδιά, καθώς πολλά δεν έχουν και τους δυο γονείς τους, με ευθύνη της "πολιτείας"...

Αντε και του χρόνου στη λύση ...έστω και σε διαφορετικά σπίτια !!!

αξίξει να δείτε στο gonis.gr σχετικά θεματα

EINAI  THN 3η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΙΟΥΝΗ.  ΜΕΡΙΚΟΙ ΤΗΝ  ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΠΟΤΕ  ΤΟΥΣ  ΚΑΠΝΙΣΕΙ....!!!!

sth geramania i giorti tou patera giortazetai ti mera tis analipseos, fetos peftei tis 02.06. ante as giortasoun kai oi babades

Μόνο ο ΣΥΓΑΠΑ με τον Ιδρυτή του Δρ Νίκο Σπιτάλα, καθιέρωσε τη γιορτή του πατέρα στην Ελλάδα, όπως σε όλη την Ευρώπη, να είναι η δεύτερη Κυριακή του Ιούνη ώστε τα σχολεία να είναι ανοικτά και να διδάσκονται στο σχολείο τα μικρά παιδιά, τα προτερήματα, τον ρόλο, την αξία του πατέρα.

Η εκκλησία το γιορτάζει την πρώτη κυριακή του Ιούνη και στην Αμερική, την τρίτη Κυριακή. 

Οι Γερμανοί, Βέλγοι, κτλ, το συνδυάζουν με τη γιορτή της μπύρας, την διασκέδαση, την οικογεναιακή έξοδο, τη δεύτερη Κυριακή του Ιούνη.

Δέστε: http://GONEAS.BLOGSPOT.COM

  https://sites.google.com/site/goneas2008/

ειναι την τριτη κυριακη του Ιουνιου (νομιζω ) 

Η ιδέα της 'Ημέρας του Πατέρα' γεννήθηκε στις ΗΠΑ χάρη στους πεσόντες στον εμφύλιο πόλεμο. Στην Ευρώπη, ονομάστηκε 'Γιορτή' τόσο από το Γερμανικό έθιμο της γιορτής μπύρας - εξοχής όσο και από τους διαζευγμένους την τελευταία δεκαετία για να θυμίσουν την ύπαρξή τους.

Αφιερωμένο...στους μπαμπάδες μας από το in2.gr ... ένα όμορφο κείμενο!


Χρόνια πολλά μπαμπάδες και παππούδες!
Ο ανάδρομος πατέρας επενδύει αναδρομικά τις ώρες του.
Ζητείται πατέρας ενός λεπτού!
Νοικιάζεται πατέρας σε τιμή θεραπευτικής αγάπης!
Από δυο χελιδόνια εκφύεται ο δημιουργός πατέρας!
Η σκέπη του σπιτιού όσο υπάρχει ο πατέρας είναι ασφαλής και ζεστή.

Η Πατρική αγάπη που τόσο απαραίτητη είναι, πολλές φορές απουσιάζει και τότε το σπίτι είναι αδειανό, δεν έχει χρώμα η μέρα, μα ούτε η νύχτα άστρα...

Η γυναίκα και ο άντρας δυο ολότελα διαφορετικοί κόσμοι, συναντιούνται, ερωτεύονται, παντρεύονται, κάνουν παιδιά και τότε με την καθημερινή τροχάμαξα, που δεν αποτελείται πια από το ιδεώδες ζαχαρόμελο επικεντρώνονται συνήθως στην καθολική, συναισθηματική αλληλοεξόντωση τους, αφού έχει ήδη εξασθενήσει η πρώτη έλξη, η πρώτη επαφή που μοιάζει σαν άστρο που πέφτει και τσακίζεται, καθώς τα χρόνια βιάζονται να φύγουν.

Τα μάτια ακολουθούν τη λάμψη του τυχερού αστεριού, όμως αυτό σβήνει πριν προλάβει καν να δει κανείς, πού «κρύφθηκε». Η καθημερινότητα κυριαρχεί, κι έτσι η άλλοτε ζωντανή σχέση του ζευγαριού αποκοιμιέται στα ροδαλά μάγουλα της συντήρησης. Η μουσική της ζωής μας, δηλαδή τα παιδιά μας, έχουν ανάγκη της λαμπερής παρουσίας του πατέρα, ουσιαστικά και καθόλου εξουσιαστικά. Η διαταγή άλλωστε φέρνει αντίδραση και η αντίδραση φυγή. Η λαχτάρα των παιδιών είναι να περνάνε κάμποσο χρόνο με τον πατέρα τους. Ο ομφαλός της σχέσης πατέρα- παιδιού φυσικά και είναι η μητέρα. Μυθιστορηματική αναγωγή στη μονάδα πλάθει εγκώμιο στον πατέρα, ήλιο της οικογένειας.

Ο πατέρας γεννήτορας συνήθως τίθεται σε «δυσμένεια», όταν παραμελεί άθελα του τα παιδιά του, που γι’ αυτά είναι το καλό παράδειγμα, το αυριανό μέλλον, που ορίζεται να ζήσουν σε μία κοινωνία κοινωνό ενός δύσκολου κόσμου. Σε ημερολόγιο άνευ αριθμών αθροίζονται οι μέρες στις ψυχούλες των παιδιών, όταν στερούνται τον πατέρα, τις ώρες, τις υποσχέσεις και τις ακτίνες ενός ήλιου που λατρεύουν και θα λατρεύουν για πάντα!

Θυμάμαι με πόση λαχτάρα περίμενα τον πατέρα μου στο μικρό χολ του σπιτιού μας, μικρό κοριτσάκι, μόλις 5 ετών. Άκουγα τα βήματα του να χτενίζουν το πάτωμα και το κλειδί να κολυμπά στην κλειδαριά. Τότε ξεκίναγα να χορεύω και να του δείχνω πόσο πολύ τον αγαπώ και πόσο μου έλειψε όλη μέρα, με χίλιες και μία αγκαλιές, που ήταν γεμάτες παραμύθια με μπαμπάδες, που μέναν όλη μέρα στο σπίτι. Πέρναγα στην αγκαλίτσα του τις καλύτερες μου ώρες, που όμως ήταν ελάχιστα δευτερόλεπτα και φυσικά για μένα ο χρόνος σταμάταγε, γινόταν χρυσός αιώνας, όταν καθόμασταν στο τραπέζι, τρώγαμε, μιλάγαμε κι εγώ προσπαθούσα να ριζώσω σε μια λέξη του αγαπημένου μου πατέρα, να την έχω μέχρι την επομένη, ολάνθιστο λουλούδι στην παιδική μου καρδούλα.

Δύσκολο το να είσαι γονιός, μα πιο πολύ να είσαι πατέρας. Ένας ήρωας που δε σκοντάφτει ποτέ! Άτρωτος γίγαντας προσφέρει την πιο ζεστή θαλπωρή κι η οικογενειακή γαλήνη εξαρτάται απόλυτα από τη θεόμορφη φιγούρα του υπερανθρώπου, θνητού πατέρα!

Μία σύνθεση Ανατολής και Δύσης. Η γη και η θάλασσα. Η μέρα και η νύχτα. Το γέλιο και το κλάμα. Το ψέμα και η αλήθεια. Το φως και το σκοτάδι. Ο πατέρας, αυτός ο δυνατός άνθρωπος, ο γεμάτος αντιθέσεις, με ασάλευτα καταπιεσμένα αισθήματα προσπαθεί να αποδείξει, πως δεν είναι αυτό που πιστεύουν, δηλαδή, πως απέχει λόγω παραπάνω ευθυνών, αλλά υπάρχει και αποζητά τη συνεργασία και τη συνεννόηση. Ζει ακόμη στα παραμύθια που του έλεγε η γιαγιά του. Είναι κι εκείνος ένα παιδί, που νομίζω, δε μεγάλωσε ποτέ. Ναι πιστεύω, πως οι άντρες, οι Έλληνες άντρες παραμένουν παιδιά.

Ο σύγχρονος πατέρας, αν και διαφορετικός από τις προηγούμενες γενιές, είναι μοντέρνος, επικοινωνιακός και προσπαθεί να πλησιάσει τα παιδιά του διαθέτοντας λίγο χρόνο επιπλέον γι’ αυτά. Εκφράζει την αγάπη του χωρίς ντροπή, διότι παλιά ο πατέρας έπρεπε να είναι σκληρός σαν ακατέργαστη πέτρα, αιχμηροκέντητος. Η προσφορά του είναι η αδιάσπαστη γέφυρα, που συνδέει την ψυχή με το λίκνο του σχηματισμένου χρόνου.

Αξίζει να μελετήσετε την σελίδα του ΣΥΓΑΠΑ www.sos-sygapa.eu για τη γιορτή του πατέρα 2012.

Ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βορείου Ελλάδος στηρίζει τη φετινή εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο χώρο της έκθεσης βιβλίου, στη παραλία, σε ειδική εξέδρα του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Θεσσαλονίκης με τη οργανωτική ιδέα και δομή του ΣΥΓΑΠΑ και των συλλόγων ΑΛΛΑΖΩ και ΣΠΙΤ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, στις 8μμ, με χορευτικά, τραγούδια, έκθεση και ότι καλύτερο για τα παιδιά που θα παραλάβουν μπαλόνια, αφίσες, μπλουζάκια, καπελάκια και

 Γιορτή του πατέρα.